Mojżesz wie bowiem jakie mogą być konsekwencje nieposłuszeństwa względem Boga i współrodaków.
Naród Izraelski bardzo dużą wagę przykładał do wierności Bogu i lojalności .
Czytając jednak dalej, widzimy, że Rubenici i Gadyci obiecują wytrwać z nimi do końca ich drogi, do zakończenia wojen...dotąd dopóki Mojżesz ze swoim narodem dotrze do celu wędrówki, do Ziemi Obiecanej.
Co było powodem takiej ich decyzji?
Troska o rodziny , oraz inwentarz, który posiadali. Zatem czysto ludzka chęć zadbania o sprawy przyziemne.
Mojżesz słysząc ich deklarację o dalszej wędrówce mężczyzn z tych rodów, godzi się na taki układ.
Tak więc widzimy, że Bóg nie wymaga od nas abyśmy żyli tylko i wyłącznie Bożymi sprawami, bo troska o naszą codzienność tu na ziemi, o naszych bliskich tez jest ważna i jest naszym obowiązkiem.
Ważne w tym wszystkim jest to, aby nie przedkładać tego nad sprawy Boże.
Bądźmy wierni we wszystkim Bogu a cała reszta będzie dobrem.
Ostatnio czytając w Ewangelii o kuszeniu Jezusa na pustyni, mocno przemówiły do mnie słowa, które wypowiedział do szatana " Nie samym chlebem żyje człowiek". Więc już w tych słowach Jezusa widać, że troska o byt, o pokarm jest ważna, ale niech nie będzie najważniejsza.
Wszystko cokolwiek robimy niech będzie na Jego chwałę. Pracując, zarabiając pieniądze, abyśmy czynili to godnie, kłaniając się i dziękując za to Bogu, bo to On nas karmi, daje nam wszystko co potrzebne, ale my musimy w tej naszej codzienności, we wszystkich naszych działaniach przede wszystkim podążać drogą za Panem, a na tej drodze otrzymamy to co dla nas niezbędne.
